Gdy zbliża się sezon grypowy wiele osób zaczyna się zastanawiać, na ile w tym roku wirus okaże się groźny i czy w zawiązku z tym warto się zaszczepić. Ale naukowcy mają wciąż mało narzędzi, by nawet w przybliżeniu przewidywać sposób rozprzestrzeniania się wirusa i mapować ogniska jego występowania. Dlatego naukowcy Oregon State University postanowili zbadać jaki wpływ na intensywność występowania wirusa w danym sezonie ma wielkość miasta.
W najnowszym badaniu opublikowanym w Science przestudiowano dane medyczne z lat 2002-2008 z uwzględnieniem lokalizacji geograficznej. Analizujący je naukowcy wychwycili ciekawą i powtarzającą się co roku korelację związaną z tym, jak zachorowalność na grypę jest powiązana z miejscem zamieszkania. I nie chodzi o różnice klimatyczne, ale o wielkość miasta. Jednocześnie związek miedzy wielkością miasta a przebiegiem epidemii grypy okazał się nieintuicyjny. Wydawać by się mogło, że w dużych aglomeracjach, gdzie tłumy ludzi mieszają się codziennie w wagonach metra, na przystankach, w sklepach ryzyko gwałtownego wybuchu epidemii jest znacznie większe. Tymczasem, jak tłumaczy autor badania Benjamin Dalziel z Oregon State University, duże zagęszczenie ludności zmniejsza efekt poziomu wilgoci w powietrzu, który jest kluczowy dla rozwoju choroby.
Kiedy chora na grypę osoba kicha lub kaszle, zainfekowane wirusem kropelki unoszą się w powietrzu, stwarzając ryzyko dla innych. Zimą, gdy poziom wilgoci w powietrzu spada, kropelki z wirusem utrzymują się dłużej i ludzie częściej się zarażają. W dużych, gęsto zaludnionych miastach różnica ta jest znacznie mniej odczuwalna. Ludzie zapadają na grypę już przed nastaniem zimy i długo po jej odejściu. Znacznie też łatwiej się też zarażają (gdy chory znajdzie się tuż obok nas, warunki klimatyczne tracą na znaczeniu), a im więcej osób ma kontakt z chorobą, tym większa odporność zbiorowa. Ludzie wprawdzie chorują, ale nie dochodzi do nagłych wybuchów epidemii.
Jeszcze nie dodano komentarza!